De Procyon Sterrenstaat
De Procyon Sterrenstaat
29 januari 2013
Lid sinds: Ongeveer 3,5 miljoen jaren geleden. Vanaf de aanvang, ongeveer 3,8 miljoen jaren geleden, gevestigd door kolonisten van Sirius B, evenals door de Amfibie-Reptiel hybriden, die de galactische oorlogen in de Constellatie Schorpioen ontvluchtten.
Locatie: Even boven de ster Sirius aan de avondhemel. De helderste ster in de Constellatie Canis Minor, de kleine Hond; Procyon is een tweelingster, waarvan slechts de binnenste of A-ster bewoonbare planeten bezit. Het Procyon-A sterrenstelsel kent zes relatief kleine planeten. De menselijke kolonie bezet de vierde planeet, terwijl de Amfibie-Reptiel kolonies op de tweede en derde planeet van het sterrenstelsel wonen.
Afstand tot de Aarde: Ca. 11,3 lichtjaar van de Aarde verwijderd
Levensvorm: Twee soorten intelligent leven. De eerste is een zuivere Lyra-Sirius menselijk soort. Zoals op Sirius-B, hebben zij óf blauwe óf witte huiden en zijn volledig bewust. Amfibi-Reptiel hybriden zijn een beetje langer dan de menselijke soort en hebben een groene, bruine of blauwkleurige huid.
Fysieke kenmerken: De galactische mensen van Procyon zijn uiterlijk typisch van Lier-Sirius en lijken sterk op de aardse mens, met twee belangrijke verschillen. Ten eerste zijn de ogen veel groter en lijken levendiger; de kleur varieert van blauw tot groen en bruin. Twee kleinere oren zijn een beetje lager aan het hoofd geplaatst. Ten tweede, het schedeldak en de achterkant van het hoofd is vergroot om een grotere hersenomvang te kunnen huisvesten. Zoals andere Lier-Sirius mensen is de lengte van de humanoïden vergelijkbaar met die van de Aarde.. De Amfibie-Reptiel Wezens bezitten een soort hagedislichaam, dat bedekt is met een geschubde huid. Opvallende bruine, gele of rode ogen zijn ver van de zeer dunne gerimpelde neus geplaatst, die eindigt in twee kleine, op spleten lijkende neusvleugels. De ogen kunnen zich onafhankelijk van elkaar bewegen. Oren zijn ovaal van vorm en een kleine 5 cm groot en zij bevinden zich net even achter ieder oog. De mond is een kleine spleet, dat van het ene oor naar het andere loopt. Het bijna ronde hoofd is goed geproportioneerd in verhouding tot de rest van het lichaam. Kleine, duidelijk te onderscheiden nek. Een zeer gespierd lichaam en aanhangsels. Vier dunne, nagelloze vingers. Drie lange tenen die in een scherpe klauw eindigen. Zeer kleine staart, die lijkt op een knobbel aan het eind van de ruggengraat.
Bijzonderheden: Staan bekend als enthousiaste onderzoekers en erkende wetenschappers. Hebben de meest succesvolle expedities geleid naar vroegere onbekende delen van deze en andere melkwegstelsels.
Taal: De taal van de menselijke soort is gevarieerd in toonhoogte, met weinig keelklanken. De taal van de Amfibie-Reptiel typen is zowel gevarieerd in toon als ook met keelklanken.
Ruimteschepen: De verkenningsschepen lijken óf op grote tranen óf op een grote kever en de grootte varieert tussen bijna 14 tot 61 meter. Moederschepen die bestemd zijn voor verre ruimtereizen, lijken op óf enorme sneeuwvlokken of op zeer grote kwallen en zijn van 161 tot 6440 m in lengte.