WE GAAN TERUG! CHINA ZAL DE EERSTE NATIE WORDEN DIE AAN DE DONKERE KANT VAN DE MAAN LANDT

ARJUN WALIA / 22 mei 2018

China is ingesteld op het doen van iets wat geen enkele andere natie heeft gedaan, en dat is landen aan de andere kant van de maan. Dit jaar zijn ze van plan om twee missies te lanceren die bekend staan ​​als “Chang’e 4”. Het eerste deel zal in juni worden gelanceerd, dat echt zal fungeren als een satelliet die ongeveer 60.000 km achter de maan staat. Dit zal dienen voor communicatiedoeleinden, het koppelen van de Aarde en de andere kant van de maan. Dit is blijkbaar de reden waarom we nooit de duistere kant hebben bezocht, omdat de technische details van duidelijke communicatie onmogelijk zijn, zo wordt ons verteld. Hiermee wordt al het bewijsmateriaal dat suggereert dat we er zijn geweest, drastisch tegen het licht gehouden. Er zijn enkele artikelen waarnaar hieronder wordt gelinkt, waar u daar meer over kunt leren. Zodra deze verbinding tot stand is gebracht, kan China het tweede deel van de missie verzenden: een lander naar het oppervlak van de andere kant.

Overigens hebben getijdenkrachten van de Aarde de rotatie van de Maan vertraagd tot op het punt waar dezelfde kant altijd naar de Aarde kijkt, daarom wordt de andere kant de Donkere Kant genoemd, omdat we er nooit naar kunnen kijken, zelfs niet met een telescoop. Dat gezegd hebbende, geloof ik persoonlijk die verklaring niet volledig. Je zult later in het artikel zien waarom ik op de maan inga. Verder geloof ik dat we terug zijn geweest en dat we er waren al voordat we te horen kregen dat we daar aankwamen, maar dat is allemaal een andere discussie. 
Zullen de ware bevindingen van deze missie publiekelijk bekend worden gemaakt aan de wereld? Als het gaat om ruimtevaartnieuws, is het zo moeilijk om te geloven wat we horen. De reguliere retoriek gaat volledig in tegen degenen die zich uitspreken en die direct van ‘binnen’ en in de frontlinie zijn. Dat betekent niet dat deze mensen ook verkeerde informatie kunnen uitdelen, maar wanneer je ze in veelvouden hebt vanuit verschillende gebieden, van luchtvaart tot helemaal in de rijen van het leger, de academische wereld, de politiek en meer, is het niet moeilijk om te zien dat er iets aan de hand is. Wat dat is, weten we niet precies; maar we weten dat het niet altijd is wat ons wordt verteld.

Gerelateerd CE-artikel over The Black Budget

Neem bijvoorbeeld Robert Bigelow, die onlangs een interview gaf van 60 minuten, waarbij hij duidelijk maakte dat hij weet heeft dat we niet alleen zijn en dat we zijn bezocht en worden bezocht. Meerdere Apollo-astronauten hebben hetzelfde gezegd – er zijn letterlijk te veel voorbeelden te noemen. Edgar Mitchell van Apollo 14 heeft de wereld verteld dat hij “bevoorrecht” genoeg is geweest om erbij te horen dat we niet alleen zijn en dat ze hier al jaren komen.

Misschien is de maan de grootste bron van verwarring. Omringd door ‘samenzwering’, volgens mijn onderzoek, lijkt het erop dat de samenzwering niet is of we naar de maan gingen of niet, het gaat over wat er gebeurde toen we daar aankwamen. Ik ga daar dieper op in, in een artikel dat ik in november 2017 publiceerde: je kunt het hier lezen.

For more information, before we get to the Dark Side of the Moon, you can also check out these selected articles:

A CE Podcast About The Face On Mars & Strange Structures On The Moon

Faking The Moon Landing Isn’t The Conspiracy, It’s What Really Happened When We Got There

“We Did Go To The Moon, But The Footage Was Fake”

The United States Tried To Detonate A Nuclear Weapon On The Moon. Somebody Responded When We Did

De Donkere Kant: zullen we de waarheid uit China halen? Als we kijken naar een recente geschiedenis over deze kwestie, misschien niet …

Zoals hierboven vermeld, is het zo moeilijk om echte informatie te krijgen. Neem dr. John Brandenburg. Hij was de plaatsvervangend manager van de Clementine Mission to the Moon, die deel uitmaakte van een gezamenlijk ruimtevaartproject tussen de Ballistische Missile Defence Organization (BMDO) en de NASA. De missie ontdekte water aan de polen van de maan in 1994 (bron: pagina 16 van 18) (bron) (bron), maar volgens Brandenburg had de Clementine-missie een latere agenda:

“De Clementine Mission was in feite een verkenningsmissie om te controleren of iemand bases op de maan bouwde waarover we niet wisten. Waren ze bezig ze uit te breiden? . . . Van de foto’s die ik van de maan heb gezien en mogelijke structuren laat zien, is de meest indrukwekkende een afbeelding van een mijlen brede recto-lineaire structuur. Dit zag er onmiskenbaar kunstmatig uit en het zou er niet moeten zijn. Als iemand in de ruimtevaartgemeenschap kijk ik met grote bezorgdheid naar zo’n structuur op de maan omdat die niet de onze is, er is geen manier geweest om zoiets te bouwen. Het betekent dat er iemand anders is.”

Of je het gelooft of niet, is aan jou. Maar we hebben bewijs dat verder gaat dan getuigenverklaringen, en Brandenburg is slechts een klein voorbeeld onder velen.

Leden van de Society For Planetary SETI Research (SPSR) hebben onlangs een paper gepubliceerd in de Journal of Space Exploration over bepaalde functies aan de andere kant van de maan die verschijnen in de krater Paracelsus C. getiteld “Beeldanalyse van ongebruikelijke structuren aan de verste Kant van de maan in de krater Paracelsus C “, stelt hij dat deze kenmerken kunstmatig van oorsprong kunnen zijn, wat betekent dat iemand anders dan een mens ze heeft gebouwd en daar heeft neergezet.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn meldingen van kunstmatige structuren op de maan zowel gewoon als persistent. Een van de eerste was uit het boek van George Leonard uit 1976, Somebody Else is on the Moon, en het boek van Fred Steckling uit 1981, We Discovered Alien Bases on The Moon.

Deze nieuwe studie beschrijft hoe ze zeven Apollo-15 en vier Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) -beelden ontdekten van dezelfde raadselachtige objecten in de maankrater Paracelsus C, en hoe ze significant verschillen van de rotsen die verspreid liggen rond en in de meerderheid van kraters op Luna.

Nog een geweldig punt dat de auteurs maken: een beslist conservatieve reguliere wetenschappelijke instelling verwerpt vaak anomalieën op basis van het onderwerp alleen (dwz er kunnen geen vreemde artefacten op de maan zijn omdat er geen buitenaardse artefacten op de maan zijn of op andere planeten). Zo’n uitzicht is een voorbeeld van circulair redeneren, gebaseerd op het geloof dat buitenaardse wezens niet bestaan, of als ze bestaan ​​dat ze niet naar ons zonnestelsel konden zijn gereisd.

Een van de auteurs, Mark Carlotto, een beeldwetenschapper met 30 jaar ervaring in satelliet remote sensing en digitale beeldverwerking, studeerde optica, signaal en beeldverwerking aan Carnegie-Mellon University van 1972-1981, waar hij zijn Ph.D ontving in elektrotechniek. Hij heeft verschillende functies bekleed in de academische wereld en het bedrijfsleven. Hier zijn enkele van de collegiaal getoetste artikelen waarvan hij de auteur en co-auteur is voorafgaand aan deze.

Leden van de Sovjet Academie van Wetenschappen (Vasin en Shcherbakov, 1970), geleid door de Russische regering, publiceerden een artikel met de titel “Is de maan de schepping van buitenaardse intelligentie?” Dit artikel bood een andere verklaring voor de manier waarop de maan kan zijn gemaakt. Dit lijkt een betere hypothese te zijn, omdat er feitelijk een aanzienlijke hoeveelheid bewijsmateriaal is dat wijst op iets verdachts wat gebeurt op de maan.

“We kunnen het niet helpen, maar komen tot de conclusie dat de maan, er eigenlijk niet zou moeten zijn. Het feit dat het er is, is een van die slagen die bijna te goed zijn om te accepteren.”– Isaac Asimov, Russisch hoogleraar biochemie

“Het is gemakkelijker om het niet-bestaan ​​van de maan dan het bestaan ​​ervan uit te leggen.”– NASA-wetenschapper Robin Brett

“De beste verklaring voor de maan is een waarnemingsfout – de maan bestaat niet.” – Irwin Shapiro, Harvard Astrophysicist

Toen meer mensen vragen begonnen te stellen over een of andere aanwezigheid op de maan, was de meest voorkomende reactie het feit dat dit onmogelijk zou zijn; dat amateurastronomen, gezien de technologie van vandaag, dergelijke claims met gemak zouden kunnen identificeren. Dit antwoord is slechts half geldig, gezien het feit dat ze slechts één kant van de maan zouden kunnen waarnemen! Er is veel informatie beschikbaar om te suggereren dat er enkele structuren op de maan zijn en ook dat er een soort van operatie plaatsvindt die onbekend is voor de meerderheid van de mensen op planeet Aarde. Het kunnen menselijke operaties, buitenaardse operaties of gezamenlijke menselijke en buitenaardse operaties zijn. Als je iets voor de ogen van astronomen wilt verbergen, is de “donkere kant” van de maan de perfecte plaats om het te doen.

Het STARGATE- project was een van de vele programma’s die de Amerikaanse overheid ondernam om niet-materiële wetenschap en ‘psi’-verschijnselen zoals telepathie en telekinese te onderzoeken. Het liep meer dan twee decennia, en veel informatie met betrekking tot het programma is inmiddels vrijgegeven en voor het publiek geopend.

Het programma werd meerdere keren gebruikt voor een succesvolle verzameling van inlichtingen, zoals uiteengezet in een document gepubliceerd na de declassering in 1995:

“Samenvattend, door de jaren heen heeft de heen-en-weer kritiek op protocollen, verfijning van methoden en succesvolle replicatie van dit type remote viewing in onafhankelijke laboratoria aanzienlijk wetenschappelijk bewijs opgeleverd voor de realiteit van het fenomeen [remote viewing]. De kracht van deze resultaten voegde de ontdekking toe dat een groeiend aantal personen kon worden aangetroffen om kwalitatief hoogwaardige remote viewing te vertonen, vaak tot hun eigen verbazing. . . . De ontwikkeling van deze mogelijkheid bij SRI is geëvolueerd tot het punt waarop bezoekende CIA-medewerkers zonder eerdere blootstelling aan dergelijke concepten het goed hebben gedaan onder gecontroleerde laboratoriumomstandigheden.”

Remote viewing was een van hun meest succesvolle programma’s onder de paraplu van STARGATE. Op afstand bekijken is het vermogen van personen om een ​​afgelegen geografische locatie te beschrijven tot op enkele honderdduizenden kilometer (of meer) afstand van hun fysieke locatie. Dit fenomeen is bevestigd door meerdere onderzoeken, die hetzelfde herhaalden, en daarom liep het programma meer dan twee decennia in het geheim totdat het werd vrijgegeven.

“Succesvolle replicatie van dit type remote viewing in onafhankelijke laboratoria heeft aanzienlijk wetenschappelijk bewijs opgeleverd voor de realiteit van het fenomeen [remote viewing]. De kracht van deze resultaten voegde de ontdekking toe dat een groeiend aantal personen kon worden aangetroffen om kwalitatief hoogwaardige remote viewing te vertonen, vaak tot hun eigen verbazing. De CIA nam zelfs zelf deel aan externe kijkers om kritiek te leveren op de protocollen. CIA-personeel genereerde succesvolle doelbeschrijvingen van voldoende hoge kwaliteit om blinde matching van beschrijvingen met doelen door onafhankelijke rechters mogelijk te maken.” (Bron)

Een heer met de naam Ingo Swann was in staat om met succes een ring om Jupiter te beschrijven en te bekijken, een ring waar wetenschappers geen idee van hadden. Dit vond plaats onmiddellijk voor de allereerste vlucht van Jupiter door het ruimteschip Pioneer 10 van de NASA, dat bevestigde dat de ring werkelijk bestond. Deze resultaten werden gepubliceerd voorafgaand aan de ontdekking van de ringen.

Ingo schreef veel over de maan en zijn bevindingen erop. Het feit dat deze man nauw verbonden was en vaak werd gebruikt door de inlichtingengemeenschap (2) (3) zou enkele alarmen moeten doen horen bij het realiseren van het belang van zijn werk. Ook is het verbazingwekkend dat hij Jupiter met succes op afstand heeft bekeken voordat de moderne wetenschap dat kon.

Dit is wat hij te zeggen had over de maan,

“Het is één ding om te lezen over UFO’s en dingen in de kranten of in boeken. Het is een ander om geruchten te horen die zeggen dat ze buitenaardse wezens hebben gevangen en buitenaardse ruimtevaartuigen hebben neergehaald. Maar het is nogal een andere kwestie om jezelf te vinden in een situatie die alles bevestigt. Ik vond torens, machines, lichten, gebouwen, humanoïden bezig aan het werk aan iets dat ik niet kon achterhalen.”

De implicaties van deze informatie zijn enorm, en we geloven dat ze spiritueel van aard zijn. Om meerdere redenen lijkt dit een goed opgeleide interpretatie.

We hebben hier veel werk te doen op aarde, en misschien hangt dat allemaal op verschillende manieren samen met het ET-fenomeen. Dit alles en meer wordt exclusief besproken in onze Explorers Lounge.

Bron: http://www.collective-evolution.com

Vertaling: Martien