DR. TED LODER Getuige in het ‘Disclosure Project’ Oktober 2000

DR. TED LODER

Getuige in het ‘Disclosure Project’ Oktober 2000

28 Januari 2010

Dr. Ted Loder is een gerespecteerde wetenschapper en oceanografische professor aan de universiteit van New Hampshire. Nadat hij van zijn neef, Brigadegeneraal Stephen Lovekin, te horen had gekregen dat het ET/UFO onderwerp niet alleen een realiteit is, maar de sleutel tot technologieën die het milieu van de aarde kunnen redden en de mensheid kunnen laten ontwikkelen tot een duurzame planetaire samenleving, zet hij zich als een gedreven advocaat in om de geheimhouding betreffende dat onderwerp te beëindigen. Gedurende de laatste vier jaar heeft hij studenten, andere wetenschappers en wetgevers kennis laten maken met het feit dat de mensheid niet alleen is in het universum en dat op een vredelievende manier moet worden omgegaan met de buitenaardsen om onze planeet en de mensheid te redden.

Ted Loder: Mijn naam is Ted Loder. Ik ben professor in Aardse Wetenschappen bij het instituut voor het bestuderen van de aarde, oceanen en de ruimte aan de universiteit van New Hampshire. Ik ben daar sinds 1972 aan verbonden. Ik ben een professionele oceanograaf. Vier jaar geleden sprak ik met mijn neef, Stephen Lovekin, die toen een brigadegeneraal was bij de Militaire Nationale Garde en een advocaat in North Carolina.

Hij vertelde mij dat hij aan de Westkust bij een meeting was geweest met een aantal astronauten en Russische kosmonauten en anderen.
(Dit was de bijeenkomst in 1995 van militaire- en overheidsgetuigen van UFO- en ET-gebeurtenissen welke werd gehouden in Californië. SG)
Ik zei: “Steve, wat is dat allemaal met die astronauten waarmee je sprak?” Hij vouwde een kaart van een Russische kosmonaut uit op de tafel, aan de ene kant in het Engels, en aan de andere kant in het Russisch en keek me aan en zei: “Ted, heb jij ooit wel eens van het Roswell incident gehoord?” Natuurlijk zei ik, iedereen heeft van Roswell gehoord.


“Wel,” zei hij, “het was echt.” En ik zei, o ja! Vertel mij meer. Dus de volgende drie dagen hadden we een zeer intense conversatie. Ik kon er eerlijk gezegd bijna niet meer van slapen. Mijn neef vertelde mij dingen die hij wist en die hij had vernomen van de mensen waarmee hij had gesproken toen hij in het Witte Huis werkte gedurende president Eisenhouwer’s regering.

Hij was betrokken bij cryptografie, en had een top secret clearance. Hij had materiaal van de Roswell-crash gezien. En hij had geen enkele reden om tegen mij te liegen – hij is mijn neef en we waren sinds onze kindertijd goede vrienden. Hier was iemand die er dicht bij betrokken was en mij vertelde dat deze informatie echt is, dus binnen een paar uur was ik er absoluut van overtuigd dat hij mij de waarheid vertelde.

Nu moest ik het allemaal nog op een rijtje zetten. Ik moet toegeven dat ik gedurende die eerste nachten terwijl ik in bed lag vele keren zei, O mijn God, het is echt. Wat zijn de gevolgen? Ik realiseerde mij, zelfs op dat moment, dat als het waar was, het ongetwijfeld de allerbelangrijkste zaak van dit moment op deze planeet is. Later leerde ik dat we de werking van UFO’s al kennen, maar die informatie is niet toegankelijk voor onze maatschappij.

Binnenkort zal het al 100 jaar zijn dat we vliegen met door fossiele brandstof aangedreven vliegtuigen, en nu weet ik dat de technologie om het te vervangen al meer dan 50 jaar bestaat. Ik ben een oceanograaf en ik doe heel veel werk voor het milieu, ook geef ik les aan klassen over de verschillende aspecten van het milieu. Ik zie hoeveel schade er aan het milieu is ontstaan en weet nu dat we het kunnen voorkomen.

Ik weet dat sommige van de technieken die afkomstig zijn van ET toestellen ons kunnen helpen, en het is belachelijk om die technologieën verborgen te houden. Het allerbelangrijkste stuk kennis wat wij hebben is dat wij niet alleen zijn in het heelal. Wij zijn eigenlijk lid van een familie van volkeren welke verspreid zijn door het gehele heelal.
Het feit dat wij niet alleen zijn is verbazingwekkend. De manier waarop wij nu naar onze wereld kijken gaat voor altijd veranderen. Het argument dat de mensen dat niet aankunnen geloof ik niet echt. Ik heb hierover met heel wat mensen gesproken en ik heb nooit om het even wie, van streek zien raken toen ik hen vertelde wat ik weet. Zelfs na gesproken te hebben met mijn neef besloot ik er niet mee in de openbaarheid te gaan, totdat ik het met mijn eigen ogen en met meerdere getuigen zou hebben gezien, en er geen enkele discussie meer zou kunnen zijn.

Dat overkwam mij toen ik in de herfst van 1997 in het Nationale Park “de Boom van Joshua” was. Ik deed mee aan een CSETI trainingsgroep welke geleid werd door Dr. Greer, en wij onderzoek deden naar het waarnemen van één of andere soort ET toestellen.

Het gebeurde op een avond met volle maan, en de maan stond aan de kant van mijn rechterschouder. Plotseling verscheen er, net onder de maan, een bolvormig object, misschien een derde van de helft van de diameter van de maan. Het verscheen net aan de linkeronderkant van de maan, en het bewoog van de ene kant van de maan naar de andere kant, en verdween toen zomaar! Het was alsof iemand op één kant van de maan een gloeilamp had aangezet, en het toen overdwars langs de onderkant van de maan droeg. Ik zag het en was zo opgewonden! Ik vroeg, heeft iemand anders dat gezien? Ik sprong bijna op en neer omdat het zo duidelijk te zien was en het zo duidelijk voor mij was. Dr. Greer, keek gelukkig ook in die richting en had het gezien. Ik vroeg of iemand anders het had gezien en vijf of zes mensen in de groep zeiden ja.

De technologieën achter deze UFO’s kunnen, indien op een vreedzame manier gebruikt, op een kolossale schaal ten goede komen aan onze aardse beschaving. Waar halen zij de energie vandaan om te kunnen reizen met die enorme snelheden en afstanden? Wanneer wij beginnen om deze materie te bekijken (wat natuurlijk al decennia lang in geheime projecten gebeurt, H.J.), zullen we zien dat zij geen vliegtuigbrandstof gebruiken en geen steenkool om hier te komen. Zij gebruiken technologieën, waarvan de gemiddelde man op straat – of de gemiddelde fysicus van een universiteit – geen enkel idee heeft. En toch is het een realiteit, dus de implicaties zijn dat wij een aardse maatschappij tot stand kunnen brengen die steenkool en olie niet meer als energiebronnen nodig heeft.

In feite is één van de voornaamste problemen, die ik heb gezien en jarenlang over heb gesproken, dat deze planeet in feite de mensen een 100 tot 150 jarig tijdvenster biedt om nieuwe technologieën te ontwikkelen. Wij hebben een zeer korte tijd om van het verbranden van hout over te gaan naar steenkool en olie en via kernenergie naar een duurzamer energie. Als wij het verkloten omdat wij onze zaken niet op orde hebben, dan zijn we toast.

Ik werd aangesteld door de gouverneur van de staat New Hampshire om een besloten briefing van het congres bij te wonen die door CSETI was georganiseerd, met mensen zoals astronaut Edgar Mitchell die over de realiteit van dit onderwerp kwam spreken.

Mijn wetenschappelijke collega’s hadden variërende reacties daarop. Eén wetenschapper die aanvankelijk bij veel commissies van NASA zat, was zeer innemend omdat wij wederzijds heel wat mensen kenden, maar naarmate ik meer en meer met hem over dit onderwerp sprak, nam hij steeds meer afstand. Ik realiseerde mij daarna dat hij zich op dat moment zeer bedreigd moest hebben gevoeld omdat het bijzondere werk dat hij bij NASA deed enorm zou worden beïnvloed door de kennis dat er buitenaardsen zijn die onze planeet al bezoeken en dat zij de mogelijkheid hebben om door ruimte te reizen, etc.

Hij maakte echter een zeer vreemde opmerking: “Ik geloof dit niet, zelfs niet als het waar is”. Dat is een quote rechtstreeks uit zijn e-mail aan mij: “Ik geloof dit niet, zelfs niet als het waar is” Hij voegde er ook nog het volgende aan toe, “Maar als jij er nog meer van te weten komt, laat het mij dan weten.” Dit vertelt mij dat we een enorm probleem hebben met wetenschappers en onze universiteiten, om hen iets te laten accepteren dat zich buiten hun paradigma’s, waarmee zij zijn opgegroeid, bevindt. Dat is een enorm probleem binnen onze universiteiten, maar de studenten waar ik ook lezingen voor heb gehouden staan daar veel meer voor open dan de professoren – en ik ben een professor en heb al die tijd met dat soort mensen te maken.

Een ander punt om rekening mee te houden is dat Roswell en gelijkaardige gebeurtenissen in New Mexico in de latere jaren ’40, bepaalde afdelingen van de overheid de kans boden om in het bezit te komen van neergehaalde of neergestorte buitenaardse toestellen. Het is nu ongeveer 50 jaar verder en er zijn honderden miljarden dollars in zwarte projecten gepompt bij pogingen de werking van die technologieën te achterhalen, zoals antizwaartekracht, ruimtereizen en andere technologieën van buitenaardse oorsprong. Nu, als je honderden miljarden dollars aan iets hebt uitgegeven, kan je er verdomd zeker van zijn dat daar iets is uitgekomen. Er zijn mensen die me hebben verteld dat zwarte projecten omstreeks het midden van de jaren 50 enorme hoeveelheden geld hebben uitgegeven aan antizwaartekracht. In feite, heb ik van een aantal verschillende kanten gehoord dat wij antizwaartekrachttechnieken in toestellen hebben die als schijven kunnen vliegen.

In feite is volgens mijn gevoel, dat is ingegeven door een aantal verschillende bronnen, dat de overgrote meerderheid van ‘buitenaardse toestellen’, die de mensen in de Verenigde Staten en andere delen van de wereld waarnemen, niet buitenaards zijn. Zij zijn eigenlijk van ons eigen leger, maar dan gevlogen door mensen van een super geheime machtgroepering. (Ontstaan vanuit het Militair Industriële Complex, zoals Eisenhouwer het noemde en waar hij de Amerikanen in zijn afscheidstoespraak voor waarschuwde H.J.)

Ik heb gereproduceerde buitenaardse voertuigen gezien, die soms ARV’s (Alien Reproduction Vehicles) worden genoemd. Dit zijn toestellen die gebouwd zijn door middel van het achterhalen van de werking van in handen gevallen buitenaardse toestellen. Ik zag een paar jaar geleden een toestel dat V-vormig was en in de richting van Santa Barbara Channel vloog. Ik en nog iemand waren er getuigen van en we gebruikten allebei de derde generatie nachtkijkers. Dit toestel reisde met een snelheid tussen de 6000 en 12.000 km per uur richting Santa Barbara Channel, en het was misschien door mensen gemaakt!

Toen ik twee jaar geleden met een groep CSETI onderzoekers in Sedona was, zagen wij een vreemd gereproduceerd buitenaards voertuig dat door straaljagers werd begeleid. Er waren Amerikaanse straaljagers die met een geluidloos, schijfvormige toestel meevlogen dat zich heel anders gedroeg dan de straaljagers. Als wetenschapper, en iemand die weet dat het onderwerp echt is, heb ik er met wetgevers over gesproken. Ik heb er met mijn klassen over gesproken. Ik heb er met mijn studenten over gesproken. Ik denk, zeer persoonlijk, dat mensen die van dit onderwerp afweten het aan onze maatschappij en onze planeet verschuldigd zijn om naar voren te komen en daarover te spreken.

Ik heb twee zonen van begin 30 en ik zou graag zien dat wij een toekomst op deze planeet hebben die net zo goed is als dat ik het had of nog beter. Tenzij dit onderwerp naar buiten komt denk ik dat het op deze planeet niet zo goed zal zijn als ik het had en zeker niet beter. Het gaat steeds slechter vanuit het oogpunt van de verontreiniging van het milieu bekeken of door de ineenstorting van onze democratische maatschappij. Ik heb aan een aantal mensen gesproken die deze kwestie hebben bestudeerd en ben van mening dat de cover up die er de laatste 50 jaar is geweest, waarschijnlijk de enige grootste bedreiging voor onze democratische maatschappij is sinds dit land in 1776 werd opgericht. Wij staan voor een enorm belangrijke keuze in hoe onze maatschappij en overheid moeten gaan functioneren, omdat dit onderwerp niet onder controle is van onze gekozen regering en het niet onder controle is van onze gerechtelijke overheid. Het is onder de controle van anderen, van wie sommigen lid zijn van onze overheid en van wie sommigen lid zijn van het militair industriële complex. Zij hebben de volledige controle over deze kwestie – de enige meest belangrijke kwestie vandaag de dag op deze planeet. En dat is uiteindelijk niet gezond voor onze maatschappij of onze mensen.

Gedurende lange tijd hadden wij de bedreigingen van Rusland en de Koude Oorlog en wij wilden niet dat de Russen ook maar iets over deze technologie te weten kwamen.

Het werd goed verborgen gehouden voor het publiek zodat het niet ‘in Russische handen kwam’. Natuurlijk wisten zij wat er aan de gang was omdat zij spioneerden. Dus het bleef wel verborgen voor het publiek, maar niet voor de Russen. Maar die tijd is voorbij. De Koude Oorlog is voorbij en wij hebben niet langer meer die bedreiging, zodat de argumenten die er waren om het nog langer geheim te moeten houden nu niet meer gelden. Het probleem is, dat wij nu mensen vinden die van dit alles op de hoogte zijn, maar die het verboden is om er over te spreken. Er zijn zeer weinig mensen die de moed en overtuiging hebben om te zeggen dat deze geheimhouding lang genoeg heeft geduurd. Het is tijd dat deze informatie wereldwijd bekend wordt. Het is tijd dat deze informatie vanuit technologisch standpunt bekeken naar buiten komt, ten voordele van onze maatschappij en ten voordele van de ecosystemen op deze planeet.

Maar er zijn zeer weinig mensen bereid om op te staan, die naar voren durven te komen met deze kwestie. De verontschuldigingen gaan maar door en door. Wij spreken daar met onze senatoren en onze vertegenwoordigers over en zij komen met iedere standaard verontschuldiging op de proppen om te vermijden dat ze daar iets aan moeten doen. Deze geheimhouding beperkt ons, en het verhindert ons om ons verder te ontwikkelen als planetaire maatschappij.

Wat het meest verontrustend is, is dat wij rapporten hebben waarin staat dat die geheime programma’s deze geavanceerde technologieën gebruiken om gericht buitenaardse toestellen neer te halen.

We hebben talrijke getuigen die dit hebben gezien en van het bestaan daarvan weten. Dit betekent dat er een kleine groep mensen op deze planeet is, die letterlijk een interplanetaire oorlog hebben verklaard met buitenaardsen die naar deze planeet zijn gekomen om te observeren en uiteindelijk de mensheid te helpen. Dit is een onhoudbare situatie om in te verkeren voor de volkeren van deze planeet. Dat verontrust mij en iedereen die zich van dat feit bewust is enorm. Dat alleen al is genoeg reden om deze informatie publiekelijk te maken en te proberen om mensen er maatschappelijk bewust van te laten worden.

Met toestemming vertaald
Vertaling: Hans Jochems voor Ufowijzer juli 2007

http://www.ufowijzer.nl/