Buitenaardse beschaving: de planeet Iarga
Buitenaardse beschaving: de planeet Iarga
20 september 2013
In 1969 verschijnt het boek Buitenaardse beschaving en wordt gelijk een bestseller.
De auteur, Stefan Denaerde, stuit al zeilend op de Oosterschelde bij toeval op een UFO onder het wateroppervlak en staat vervolgens oog in oog met acht buitenaardse wezens, afkomstig van een planeet buiten ons zonnestelsel.
Nadat Denaerde één van de humanoïde bemanningsleden heeft gered spreekt hij twee dagen met leden van het buitenaardse ras. Gedurende deze tijd wordt hem door vraag en antwoord inzicht gegeven in wat de buitenaardsen een sociaal stabiele samenleving noemen.
Omni-creativiteit
Zij gunnen hem via computers en beelden een kijkje in hun leefwereld. Denaerde kijkt verbaasd toe hoe een zeer hoog sociaal niveau en verregaande technologische kennis het leven bepalen op een planeet met meer dan 5000 inwoners per vierkante kilometer.
Alle rijkdom wordt door een hypergeorganiseerde wereldregering zonder enige vorm van discriminatie verdeeld. Iedereen heeft genoeg en houdt van iedereen (de omni-creativiteit) en het einddoel is enkel geestelijke groei. De scheppende kracht van het universum is onmisbaar om door te dringen tot hogere kennis en een hoger wetenschapsniveau.
Kosmische harmonie
Er bestaat geen hongersnood of armoede op Iarga. Iedereen heeft een huis en werk. Nu, meer dan veertig jaar later, rijst dan ook de vraag: wat kunnen wij, anno 2013, leren van deze bijzondere ontmoeting? Kan de kennis van de Iarganen ons helpen bij het oplossen van onze problemen?
Tijdens de gesprekken wordt de auteur duidelijk gemaakt dat de bevolking van de aarde door onjuist normbesef en discriminatoir gedrag nog niet rijp is om deel te nemen aan de kosmische harmonie. Een hoogstaande beschaving creëer je vanuit drie principes: vrijheid, rechtvaardigheid en doelmatigheid, aldus de Iarganen.
Rudolf Das
Het verhaal van Stefan Denearde verteld de confrontatie van een aards mens met een buitenaardse beschaving. Het volgt de schokkende ervaring van een wezen van onze planeet dat gesteld wordt voor het feit dat er ver buiten ons zonnestelsel een beschaving zou bestaan. De inlichtingen over die verre planeet larga zijn voor ons onthullend en onvriendelijk!
Ze degraderen de aardse verhoudingen – ze stellen door hun andere normen de onze in een vreemd daglicht. Ze geven ons een verre blik in onze mogelijke toekomst. Ze waarschuwen ons, maar ze willen ons ook OP de harmonie, het doel van het kosmische leven wijzen, waarbij onze godsdienstige dogma’s ineenstorten.
Een gevaarlijk boek voor behoudende mensen, die denken dat ze het op aarde goed doen. Een bizar maar hoopvol boek voor hen die zichzelf – en daarmee de wereld willen vernieuwen.
Op mijn vijfendertigste schreef ik bovenstaand voorwoord voor het boek “Buitenaardse Beschaving”. Ik was toen een druk haasje en samen met mijn tweelingbroer Robbert hard op weg om beroemd te worden. We hadden in 1953 een ‘geheim’ Brits jachtvliegtuig, door middel van een opengewerkte tekening onthuld en kregen sindsdien veel nieuwe opdrachten.
Toen kwam dit boek op mijn weg én het veranderde me totaal. De drang om te presteren verminderde, de kunst om liefde te geven en te ontvangen nam toe. Als resultaat kan ik nu, tweeëntachtig jaar oud, terugkijken op een prachtig leven. En ik kan me nog precies voor de geest halen wat er toen gebeurde.
Op een dag belde een wat zenuwachtige man voor een afspraak. ‘Het was erg belangrijk’, zo zei hij. Door mijn drukke agenda duurde het uiteindelijk nog twee weken voordat hij tegenover mij aan tafel zat. Stefan was directeur van een groot bedrijf en hij was duidelijk zichtbaar dankbaar dat ik hem wilde aanhoren. Hij was echter nog veel vastberadener om mij illustraties te laten maken voor zijn manuscript, dat in boekvorm zo snel mogelijk MOEST verschijnen.
Het verhaal dat hij vertelde klonk aanvankelijk totaal bizar. Tijdens een zeiltocht op de Oosterschelde met zijn Lemsteraak was hij ‘verleid’ door buitenaardse bezoekers tot het maken van contact met hen. Ik weet nog dat ik dacht: dit kan niet, natuurlijk kan dit niet. Maar het idee dat hij een geestelijke afwijking had werd steeds minder aannemelijk, al naargelang hij meer duidelijke details wist te melden die technisch klopten. Ik kreeg een steeds gekker gevoel toen er ook veel details op tafel kwamen waarvan ik dacht dat deze niet konden kloppen. Maar bij nader inzien en na veel uitleg zouden ook deze details wel degelijk mogelijk kunnen zijn – een schokkende realisatie.
Het omvangrijke en op dat moment stilistisch gezien nog niet goed lopende manuscript liet hij bij mij achter, met het dringende verzoek om het zo snel mogelijk te lezen. Aan dit verzoek gaf ik niet meteen gehoor, ik legde het manuscript terzijde. Enige weken later las mijn toenmalige vrouw Maja het wel en haar reactie was verbazend. ‘Lezen, Ruud’, zei ze toen, ‘want dit zou weleens heel belangrijk kunnen zijn.’ En belangrijk is, dit boek geworden.
Na het proces van redactionele ondersteuning van Maja bij het bewerken van het manuscript en het afronden van de illustraties van mijn hand, werd het boek Buitenaardse beschaving uiteindelijk uitgegeven (1969) bij uitgeverij Kluwer. Veertien drukken en vertalingen in het Duits en Engels droegen bij aan het enorme succes van het boek, dat duizenden mensen heeft geraakt en beïnvloed.
De ontmoetingen met Stefan Denaerde bij ons in Aerdenhout werden gesprekken en discussies tussen vrienden, steeds vergezeld van schetsen op ruw papier van alle zaken die ik moest gaan tekenen. Een aantal van deze oorspronkelijke schetsen zijn nu ook in deze nieuwe uitgave opgenomen. Ik herinner me van onze samenwerking vooral het merkwaardige facet dat de auteur mij heel vaak corrigeerde met: ‘Nee, zo heb ik het niet gezien…’ We kunnen de helaas overleden Stefan nu niet meer vragen of hij dit verhaal, deze bizarre ervaring, nu echt heeft meegemaakt. Het maakt ook eigenlijk niet veel uit. Hij heeft het destijds bij alle interviews ook nooit officieel bevestigd. Het behoorde tot zijn ‘opdracht’ om chaos te voorkomen. Als u dit boek goed leest, zult u begrijpen waarom. Maar waarom een heruitgave? Of misschien moet de vraag zijn: waarom nu een heruitgave? Welnu, de tijd is er inmiddels rijp voor. Indertijd, in het eerste voorwoord, schreef ik dat dit boek een gevaarlijk boek is voor behoudende mensen. Inmiddels denk ik dat dit boek gezien kan worden als een spiegel voor ons, aardbewoners.
Door de technologische ontwikkelingen van deze tijd zou het goed kunnen dat de impact van dit boek nu vele malen groter zal zijn dan destijds het geval was. En dit is ook het belang ervan, dat de ideeën uit dit boek onze maatschappij ten goede zouden kunnen veranderen.
Door onze ruimtetelescopen zijn er al meer dan tweeduizend sterren binnen vijftienduizend lichtjaren van de aarde waargenomen met planetenstelsels die heel veel lijken op die van ons … Binnen korte tijd, ik schat binnen zo’n vijftig jaar, zullen we met nog meer verfijnde apparatuur een ‘LEVENDE’ tweede aarde ontdekken!
Een schokkende ontdekking: we zijn misschien niet de enige waarnemende, bewust denkende wezens! U kunt dit boek dan ook zeker lezen als een voorbereiding op deze gebeurtenis. U kunt dit boek ook beschouwen als een mogelijkheid om opnieuw naar onze planeet aarde te kijken, en op onze omgang met haar natuurlijke hulpbronnen te reflecteren. Kunnen wij onze levensstijl, onze levensstandaard niet zo aanpassen dat we een veel evenwichtiger verdeling krijgen van voedsel en hulpbronnen wereldwijd? Zijn er op dergelijke schaal veranderingen, zowel op technologisch en financieel-economisch, als ethisch en moreel vlak mogelijk?
Zie hieronder korte video van Rudolf Das,terwijl hij bezig is met de tekeningen van Larga.
video: Tekening van Larga
