BINNEN IN DE RUIMTESCHEPEN – Hoofdstuk 5 – ONTMOETING MET EEN MEESTER

Hoofdstuk 5

ONTMOETING MET EEN MEESTER

”Mijn zoon,” zei de grote leraar, “je bent hier gebracht en er is je getoond wat er in ons kleinere vaartuig en in dit grote draagvaartuig zit. Je hebt in ieder alleen maar een korte afstand gereisd, maar ver genoeg om je veel kennis te geven om aan je medemensen op planeet Aarde door te geven. Je hebt gezien hoe de ruimte er uitziet en dat deze werkelijk voortdurend actief is, gevuld met bewegende deeltjes van waaruit uiteindelijk alle vormen tot stand komen. Er is noch een begin, noch een einde.”

“In de uitgestrektheid van de ruimte zijn er ontelbare lichamen die jullie op de Aarde planeten noemen.  Deze variëren in grootte, net als alle vormen, maar ze lijken heel veel op jullie eigen wereld en die van ons en de meesten er van worden bewoond en bestuurd door vormen zoals jullie zelf en wij. Terwijl sommigen net een punt bereiken waar ze in staat zijn om dergelijke vormen te dragen zoals de onze, hebben anderen in hun groei nog niet dat ontwikkelingsstadium bereikt.”

Want jullie moeten begrijpen dat de werelden alleen maar vormen zijn, en zij gaan ook door de lange periode van groei heen die alle vormen ervaren, van de kleinste tot de grootste.”

“Elke planeet beweegt in coördinatie met een aantal andere planeten rond een centrale Zon, in perfecte timing en een eenheid vormen of wat jullie een systeem zoude noemen. In elk geval, voor zover we van onze reizen hebben geleerd, zijn er twaalf planeten in een systeem. Daarnaast zijn twaalf dergelijke systemen verenigd rondom een centrale kern die vergelijkbaar is met onze zon. ‘Deze vormen wat sommige van jullie wetenschappers een ‘eiland universum’ noemen. We hebben reden om aan te nemen dat twaalf van zo’n eiland universa een enorme eenheid bevatten in het huis van de Vader van veel huizen . . . . .  Enzovoort, zonder einde.”

”Op onze planeet en op andere planeten binnen ons systeem is de vorm, die jullie ‘mens’ noemen, door verschillende ontwikkelingsstadia intellectueel en sociaal gegroeid en gevorderd tot een punt dat voor de mensen van uw Aarde ondenkbaar is. Deze ontwikkeling is alleen bereikt door zich te houden aan wat jullie de wetten van de natuur zouden noemen.  In onze werelden staat het bekend als groei door de wetten van de Allerhoogste Intelligentie te volgen die de hele tijd en ruimte bestuurt.”

“Zoals u gezien heeft, reizen we net zo gemakkelijk door de ruimte als jullie door een kamer lopen. THet doorkruisen van de ruimte is niet moeilijk voor degenen die de wetten hebben beheerst waarin alle lichamen leven en zich verplaatsen – planeten evenals mensen. Het wordt dan begrepen dat de afstand tussen twee zo’n lichamen in de ruimte, of die tussen de werelden, helemaal geen afstand is zoals jullie in je wereld afstand begrijpen.”

“Denk er aan: Herinner  dat ooit de afstand tussen de ‘lichamen van land op jullie Aarde, die jullie continenten noemen, als groot werd beschouwd en er veel tijd nodig was om van het een naar het andere te reizen. Nu hebben jullie vliegtuigen deze afstand verkort tot een betrekkelijke fractie van de tijd die nodig was in de dagen in het verleden. Toch zijn de afstanden hetzelfde. En zo zal het zijn als jullie je kennis uitbreiden en de wetten leren die in oneindige ruimte werken.”

”Een ander aspect waarvan jullie nog geen idee hebben, is dat het lichaam van ieder menselijk wezen zich net zo comfortabel kan voelen op de ene  planeet als op een andere. Hoewel er een aantal verschillen in atmosferische omstandigheden bestaan, afhankelijk van de afmeting en de leeftijd van de planeet, zijn deze maar een beetje groter dan die die jullie op je Aarde ondervinden tussen het zeeniveau en een berg van enkele duizenden voet hoog. .Bepaalde mensen worden door dergelijke veranderingen meer beïnvloed dan anderen, maar iedereen kan na verloop van tijd geacclimatiseerd worden.”

Met de algemene opvatting herinnerend van zware hoofddeksel met buizen en toestanden, zoals de hele series van de ‘strips’ tot welgemeende theorieën van vermeende deskundigen is afgebeeld, vroeg ik me af of onze wereld de laagste in ontwikkeling in het universum was.

Terwijl hij mijn gedachten las en zonder onderbreking doorging, zei deze grote leraar: “Nee mijn zoon, jullie wereld is niet de laagste in ontwikkeling in het universum. Die van jullie is de minst ontwikkelde in ons eigen systeem, maar daar buiten zijn een aantal werelden waarvan de mensen nog niet zijn uitgegroeid naar jullie standaard, noch sociaal, noch wetenschappelijk. Ook zijn er werelden waar ontwikkeling op het gebied van de wetenschap ver gevorderd is en laag gebleven is op het gebied van persoonlijk en sociaal begrip, ook al is de ruimte veroverd.”

“In ons systeem reizen de mensen van alle planeten, behalve jullie Aarde, vrij rond.  Sommige alleen korte afstanden, terwijl anderen grote afstanden bereiken die hen ver buiten hun eigen systemen brengen.”

“Jullie begrip van het leven en het universum is zeer beperkt.  Als gevolg daarvan hebben jullie veel verkeerde begrippen over andere werelden en de samenstelling van het Universum zo weinig kennis van jullie zelf!  Maar het is ook waar dat er een groeiend verlangen van veel mensen op Aarde is die oprecht een groter begrip zoeken. Wij, die het pad dat jullie nu betreden al bewandeld hebben, zijn bereid om te helpen en onze kennis te delen met iedereen die deze zal accepteren.”

“Het eerste feit dat jullie mensen je moeten realiseren is dat de inwoners van andere werelden niet fundamenteel verschillen van de Aardse mens. Het doel van het leven op andere werelden is in principe hetzelfde als de uwe. Eigen in de gehele mensheid, hoe diep begraven het ook mag liggen, is het verlangen om op te stijgen naar iets hogers.  Jullie schoolsysteem op Aarde is in zekere zin gevormd naar de universele vooruitgang van het leven. Want in jullie scholen vorderen jullie van klas naar klas en van school naar school, naar een hoger en vollediger onderwijs. ”Op dezelfde manier vordert de mens van planeet naar planeet en van systeem naar systeem, naar een steeds hoger begrip en ontwikkeling in universele groei en dienstverlening.”

Terwijl hij deze toelichting gaf, begreep ik van hem dat het betekende dat personen op aarde, wanneer ze er klaar voor waren, naar een planeet met een hogere ontwikkeling zouden vorderen. Ik vroeg mij af of we ooit, wanneer we nog steeds op deze aarde zouden leven, de wetten zouden leren die de ruimte besturen en deze andere werelden zouden kunnen bezoeken zoals zij nu doen.

De meester gaf geen specifiek antwoord op de vraag in mijn gedachten, maar vervolgde: “Jullie op aarde zijn gebonden aan wat jullie ’tijd’ noemen.” Maar zelfs volgens jullie inschattingen van tijd, wanneer jullie komen tot het reizen in de ruimte, zullen jullie je verbazen over de snelheid waarmee je andere planeten kunt bereiken.”

“Voor deze onderneming zullen jullie nieuwe woorden moeten vinden. Jullie spreken over onze vaartuigen – jullie noemen ze Schotels – als vliegend, een term die van toepassing is op de werking van uw eigen vliegtuigen. Maar we vliegen niet zoals jullie dat bedoelen. Wij heffen de atmosfeer op door middel van een mechanische procedure. Jullie drukken het uit als ‘het verminderen van de zwaartekracht’.Op deze manier worden we niet gehinderd door atmosferische belemmering of weerstand. Dit is de reden waarom onze vaartuigen in staat zijn om de scherpe richtings veranderingen te maken en voortbewegen op snelheden die jullie piloten en wetenschappers zo verbijsterd hebben.”

”We zouden jullie veel kunnen uitleggen over de controle van de zwaartekracht, kennis die nodig is om zowel veilig te vertrekken alsook iedere planeet te benaderen. Wij geven deze kennis, die ons zo goed heeft gediend, graag met jullie willen delen, ware het niet dat jullie nog niet geleerd hebben om in vrede en broederschap met elkaar te leven, voor het welzijn van alle mensen, zoals wij op andere werelden dat wel hebben. Wanneer we deze mogelijkheid aan u of aan enige andere persoon op de Aarde zouden onthullen en het zou algemene kennis worden, zouden sommige van jullie mensen snel vaartuigen voor ruimtereizen bouwen, er wapens op bouwen en er een schietfeest van maken in een poging om andere werelden te veroveren en in bezit te nemen.”

“U weet dat er bepaalde groepen in jullie wereld zijn die al eigendomsrechten en bezit van jullie Maan hebben geclaimd om haar als militaire basis te gebruiken. Veel Aardse wetenschappers hopen dat ze er, in de niet al te verre toekomst, in zullen slagen om ruimteschepen als de onze te bouwen voor interplanetaire reizen. Het is zeker mogelijk dat dit zal gebeuren. Maar de Aardemensen zullen niet worden toegestaan om in grote aantallen te komen of te blijven, totdat ze geleerd hebben het alles insluitende leven te omarmen zoals dat door mensen van andere werelden geleefd wordt, in plaats van het egoïstische persoonlijke leven zoals dat vandaag de dag op Aarde gevonden wordt. En er zal veel voor jullie om te leren zijn over de ruimte, want het is op de ruimte zelf dat jullie je zullen voort bewegen.”

Ik herinner mij een gelijkenis die ik vaak heb gebruikt, waarbij ik de ruimte vergeleek met een enorme oceaan die constant in beweging is. En ik dacht nu dat, zoals onze zeeschepen zich op of door de golven van de oceaan voortbewegen, deze interplanetaire vaartuigen zich ook op de golven van de activiteit in de ruimte voortbewegen.

“Ja”, zei de meester, “het lijkt er veel op. En naarmate jullie wetenschappers aan dit principe werken, gaan ze dit beter begrijpen. Want de Natuur zal haar geheimen onthullen aan iedereen die met open geest zoekt.”

“Zoals u al eerder verteld is reizen we om te leren. Binnen onze schepen bevinden zich veel instrumenten, waarvan u sommige gezien heeft en vele anderen die u nog niet hebt gezien. Alhoewel jullie op je Aarde al ons vaartuigen in de categorie Schotels heeft geworpen, hebben we vele soorten, vele afmetingen, voor vele doeleinden. De grootste zijn nooit binnen de sfeer van uw wereld gekomen. In feite zijn ze nooit binnen miljoenen mijl van de Aarde gekomen. We kunnen het leven van de duizenden mensen die in deze gigantische schepen reizen niet riskeren, want als er iets zou gebeuren dat een ​​landing op Aarde noodzakelijk zou maken voordat jullie mensen tot meer begrip zijn gekomen, zouden de onzen risico lopen.”

“Mijn zoon, ons hoofddoel om jullie op dit moment te benaderen is om je te waarschuwen voor het ernstige gevaar dat de mensen van de Aarde vandaag de dag bedreigt. Omdat wij meer weten dan wie dan ook van jullie beseft, voelen wij het onze plicht is om jullie te onderwijzen als we dat kunnen. Jullie mensen kunnen de kennis, die we door u en door anderen hopen aan te bieden, aannemen of ze kunnen net doen of ze doof zijn en zichzelf vernietigen. De keuze is aan de inwoners van de Aarde. We kunnen niet opleggen.”

“Bij uw eerste ontmoeting met onze Broeder hier, gaf hij u aan dat de explosie van bommen op Aarde belangrijk was voor ons. Om deze reden. Om deze reden. Hoewel de kracht en de straling van de proefexplosies nog niet buiten de invloedssfeer van jullie Aardse atmosfeer zijn gegaan, vormen deze stralingen een bedreiging voor het leven van de mensen op Aarde. Er wordt een ontbindingsproces in gang gezet dat er mettertijd voor zal zorgen dat jullie sfeer gevuld wordt met de dodelijke elementen die jullie wetenschappers en militaire mensen beperken tot wat jullie ‘bommen’ noemen.”

“De uitstralingen die uit die bommen vrijkomen, gaan nu alleen zo ver naar buiten, omdat ze lichter zijn dan jullie eigen atmosfeer en zwaarder dan de ruimte zelf. Wanneer echter de mensheid op aarde deze macht tegen elkaar zou loslaten in volle oorlogsvoering, zou een groot deel van de Aardebevolking vernietigd kunnen worden, jullie bodem zou steriel zijn, jullie water vergiftigd en voor vele komende jaren onvruchtbaar zijn. Het is mogelijk dat het lichaam van jullie planeet zelf zou kunnen worden verminkt tot een mate die haar balans in onze Melkweg zou vernietigen.”

“Dit zijn de gevolgen die direct jullie wereld betreffen. Voor ons zou het reizen door de ruimte voor een lange tijd moeilijk en gevaarlijk gemaakt kunnen worden, omdat de energie die in dergelijke meervoudige explosies vrijkomt door jullie atmosfeer heen dringt naar de buitenruimte.”

Ik vroeg me af of, en in hoeverre, wanneer oorlog daadwerkelijk naar ons zou komen, ze zich gerechtigd zouden voelen om ons tegen te houden.

De meester antwoordde op de vraag in mijn gedachten door te zeggen: “Zoals u weet, met onze kennis van het gebruik en de controle over energieën die veel krachtiger zijn dan onze broers op Aarde tot op heden geleerd hebben toe te passen, zouden we, wanneer we dat wensten, jullie leger met onze overmacht teniet kunnen doen. Maar herinnert u zich wat u verteld werd. We vermoorden ons medemens niet, zelfs niet vanuit zelfverdediging. We proberen – en zullen blijven proberen – zo’n oorlog te voorkomen door kennis aan de Aardemens over te dragen over wat ze zouden moeten doen. Want niemand gaat oorlog voeren, behalve vanuit onwetendheid.”

Zijn gezicht lichtte op en zijn ogen leken te kijken naar een soort innerlijke visie van schoonheid, terwijl hij zachtjes vervolgde: “En er bestaat geen levend mens die nooit eens gedroomd heeft van wat jullie Utopia of de bijna perfecte wereld noemen. Er is niets wat de mens zich ooit heeft voorgesteld wat niet ergens een werkelijkheid is. AEn daarom is niets onmogelijk om te bereiken. Ook voor jullie, op de Aarde, is dit mogelijk.Voor ons op de andere plane van onze melkweg is het nu al zo. Er zijn degenen op jullie Aarde die uitgeroepen hebben: ‘Maar hoe slaapverwekkend zal perfectie wel niet zijn!’  Het is niet zo mijn zoon, want er zijn gradaties van volmaaktheid, net zoals er gradaties van alle dingen zijn.  In onze werelden zijn we gelukkig, maar we blijven niet stilstaan. Net als wanneer men de top van een heuvel, die van onderen gezien wordt, bereikt, komt een verdere heuvel in zicht. Zo is het altijd met vooruitgang. De vallei die er tussen ligt moet worden overgestoken voordat de volgende hoogte kan worden beklommen.”

“Het begrijpen van de universele wetten verheft en beperkt eveneens.  Zoals het nu bij ons is, kan het op jullie Aarde ook zijn. Verheven door jullie eigen Verheven door jullie kennis zou ditzelfde begrip het voor jullie onmogelijk maken om geweld tegen je broeders te gebruiken.  Jullie zouden weten dat dezelfde overtuiging, die inherent in ieder individu aanwezig is, hem het gevoel geeft het goddelijke voorrecht te hebben om zijn eigen leven richting te geven en zijn eigen bestemming vorm te geven, zelfs wanneer dit via de weg van vallen en opstaan is, geldt dit evenzeer voor iedere groep, natie of ras van de mensheid.”

“Net als er veel wegen naar beneden zijn, die afleiden van vooruitgang, zijn er veel die naar boven leiden. Hoewel iemand de ene mag kiezen en een iemand anders de andere, hoeft dit hen als broeders te verdelen. Wanneer men dat wil, kan men inderdaad veel van de andere leren. Want binnen de uitgestrektheid van de oneindige schepping is er geen enkele weg die de enige manier is.”

”Op jullie Aarde hebben we veelvuldig de uitspraak: ‘de weg naar geluk’ gehoord. Het is een goede uitspraak, want vooruitgang is geluk en ligt helemaal vanaf het begin langs de weg omhoog. En geluk maakt mensen broeders in tolerantie voor de inspanningen van anderen, zelfs wanneer ze van een andere aard zijn dan die van henzelf.”

“Er is niets mis met jullie Aarde, noch met haar mensen, behalve dat ze niet begrijpen jonge kinderen te zijn in het universele leven van het Ene Opperste Wezen. Jullie is verteld dat we in onze werelden de wetten van de Schepper naleven, terwijl jullie er op Aarde nog steeds alleen maar over praten. Indien jullie zouden leven volgens de principes van datgene wat jullie nu weten, zouden de volkeren van de Aarde er niet op uittrekken om elkaar te slachten. ‘Zij zouden binnenin zichzelf werken, binnen hun eigen groepen, hun eigen landen, om het goede en geluk te bereiken in dat deel van jullie wereld waarin ze geboren zijn en daarom ’thuis’ noemen.”

“Ik denk dat de mensheid van de Aarde versteld zou staan om te zien hoe snel een verandering over de hele planeet zou kunnen komen. Nu jullie het medium hebben voor wereldwijde radio- en tv-uitzendingen zouden berichten, die pleiten voor liefde en tolerantie voor iedereen in plaats van verdenking en kritiek, ontvankelijke harten vinden. Want het grootste deel van de Aardemensen heeft genoeg van conflict en zijn nasleep van ellende. We weten dat ze, zoals nooit tevoren, hongeren naar kennis van een manier van leven die hen zal bevrijden. We weten dat er angst en verwarring in hun gedachten zijn omdat ze de resultaten van twee grote oorlogen hebben gezien en gevoeld, die alleen gediend hebben als de zaden voor een volgende.”

“Dus, met open gedachten en harten overal op jullie planeet, is het niet te laat.  Dus ga door op je missie met de zegen van de Oneindige Vader en voeg je stem toe aan die van anderen die deze boodschap van hoop ook dragen.”

Wordt vervolgd……