Èšnür van het Andromeda melkwegstelsel / Telepathische sessie met Micha Beuger – 3 maart 2014

 Èšnür van het Andromeda melkwegstelsel

Telepathische sessie – 2014-03-02 – met Micha Beuger
3 maart 2014

Ditmaal een oude bekende

Hoera, deze derde keer is het je gelukt om tijdens de sessie contact te hebben, ook al kwam mijn naam twee minuten te vroeg bij jou binnen. Zoals je weet, kennen jij en ik elkaar al minstens 3,5 miljoen jaar. En ben ik een van de zeven mannelijke onsterfelijke – naast onze zeven vrouwelijke – van de Andromeda Melkweg – waar ook jij vandaan komt – die jullie paradijselijke thuisplaneet Šolám hadden gecreëerd en jullie begeleidden. Jij vroeg nog naar mijn thuisplaneet, maar die heb ik eigenlijk niet, want ik heb altijd door de hele Andromedanevel gereisd en ben sinds 2012 samen met de dertien anderen zeer vaak op Aarde. Zoals bekend, betekent mijn naam letterlijk Puntoor, maar ondanks dat mijn oren inderdaad nogal spits zijn, is deze betekenis vooral overdrachtelijk bedoeld. Ik ben een alert en toegewijd luisteraar. Mijn specialiteit is communicatie en transport. Terwijl jij mijn gezicht probeert te visualiseren, kom ik wat streng over. Troost je, tijdens deze sessie zal ik je laten huilen van ontroering en laten lachen. Je had weinig herinneringen aan mij. En er leek iets bij je mis te gaan met het visualiseren van mijn ruimteschip.

Je zag er een met cirkelvormig grondvlak, nog kleiner dan een mini-auto, waarvan je weet dat hulpdiensten op Aurorion die nu gebruiken, terwijl je bij ons alleen herinneringen had aan vrachtschepen met een vierkant grondvlak van ongeveer 10 bij 10 meter, zodat we gemakkelijk allerlei levensvormen konden laden en lossen na het neerklappen van de vier zijwanden. Je herinnert je nog wel, dat je een keer als kleuter een ruimteschip mocht besturen. Wel, dat was in zo’n klein rond vierpersoons schoteltje, samen met je vriendje Tríšlam en zijn zusje Fúntyam en ik was jullie instructeur. Vliegen met zoiets is een fluitje van een cent. Voor interplanetaire vluchten tik je gewoon de bestemming aan op het aanraakscherm en de rest gaat automatisch. Aangezien de schotel dan verticaal stijgt en landt, ga je op je rug liggen en kijk je door de koepel naar de sterrenhemel. Bij locale vluchten zit je rechtop en vlieg je horizontaal, min of meer op handbediening, maar ook dat komt deels neer op besturing via je gedachten. Alles is perfect beveiligd, dus ook dat is kinderspel. Wat hebben we toen gelachen met ons vieren. Ik bedoelde een excursie over jullie planeet, maar jullie maakten er een kermisattractie van. Jouw favoriete spelletje was loopings en vrije vallen maken. Tríšlam scheurde het liefst door nauwe canyons rakelings langs de rotsen. En Fúntyam was dol op pirouettes. Op je achtste mocht je zo’n groter toestel besturen, tijdens je retourvluchtje naar de planeet Aurorion. Die  ruimteschepen werden al gauw als het ware een deel van je lichaam.

Ook jullie gaan meer rechtstreeks vanuit gedachten manifesteren

Hoe verder je ascendeert, hoe onafhankelijker je wordt van zaken als lichtsnelheid, zwaartekracht, temperatuur, lucht, water, voedsel en technologie. Dat zijn allemaal leuke dingen, maar die worden nog leuker, zodra ze niet meer hoeven. En als je ze kunt gebruiken, wanneer dat zo uit komt en wanneer je er zin in hebt. Je hoeft trouwens niet bang te zijn om favoriete technologische speeltjes kwijt te raken, want die blijf je gebruiken in de omgang met degenen, die minder ver zijn geascendeerd. Maar voor jezelf is dit dan facultatief. Als je piano speelt, geef jij je vingers geen verbale instructies, anders klinkt het stuk veel te langzaam. Maar als je verder ascendeert, hoef je die piano zelfs niet meer aan te raken, maar bespeel je die rechtstreeks vanuit je gedachten. Ook communicatie verloopt steeds meer telepathisch en meestal zonder woorden, laat staan dat je nog langer je hersens hoeft te pijnigen over hoe je die ander moet aanspreken. Je draagt razendsnel en rechtstreeks haarscherpe beelden, muziek, geuren, smaken, gevoelens of wat dan ook over. En dan meer van hart tot hart dan van hoofd tot hoofd. En onafhankelijk van taal, levensvorm, ruimte en tijd. En even gemakkelijk als je nu vanuit je gedachten, of liever vanuit je hart, je vingers over het toetsenbord laat glijden, laat je straks rotsblokken door de lucht zweven. Vanuit jullie huidige technologie, ga je vloeiend en natuurlijk over via nieuwe technologie, die rechtstreeks op gedachten reageert, naar de dan vanzelfsprekende toestand, waarbij je voor communicatie, transport en creatie, geen externe technologie meer nodig hebt. Iedereen en alles is dan zo in Eenheid op elkaar afgestemd, dat je wereld als één organisme functioneert. Jullie gaan een fantastische tijd tegemoet.